Het is voorjaar: we mogen weer los! Ook ik ontkwam deze winter niet aan het fenomeen ‘ontspullen’… In de loop der jaren was onze collectie tuingereedschap flink uitgebreid. En het meeste krijgt al jaren een denkbeeldige werkloosheidsuitkering. Tot nu toe…

Pol voor pol
Alleen de toppers mogen blijven. De schrepel bijvoorbeeld en de woelvork. De woelvork roept bij veel mensen gefronste wenkbrauwen en vragen op. Over deze woelvork zo meer. Maar eerst, hoe begin ik aan het zaai-klaar maken van de moestuin. Met mijn achterste op een omgekeerde emmer trek ik pol voor pol opgekomen onkruid weg. Regelmatig word ik dan verrast door de aanwezigheid van vette wormen, vlindercocons of overwinterende rupsen in de bovenste laag aarde. Dit noem ik het zichtbare bodemleven.

Tip van Cindy
Sinds ik me bewust ben van het belang van een levende bodem met al zijn samenwerkingsverbanden, gooi ik grond niet meer om. Met het jaarlijks omspitten van de grond inclusief de aanwezige onkruidzaden, krijg je juist meer onkruid. Als je in het voorjaar deze zaden juist de kans geeft te ontkiemen, dan kun je vlak voor het zaaien van je gewenste gewassen dit onkruid weg-schoffelen. We spreken dan over een ‘vals-zaaibed’. Op die manier put je het onkruidzaad uit en geeft je het gewenste groen een voorsprong.

Woelvork werkt
Terug naar de geliefde woelvork. (Ook voor mensen met een gevoelige rug werkt dit gereedschap fijn). Net als vele anderen ben ook ik niet ongevoelig voor de schoonheid van een mooi stukje zwarte grond om mijn zaaiseizoen te starten. De onverteerde mulchlaag (link vorige blog) verhuis ik tijdelijk naar de composthoop om later weer dienst te laten doen.  En dan, een kind kan de was doen:

1. Het monsterlijke gevaarte zakt door middel van je eigen gewicht de grond in waarna je rustig ‘afstapt’ en een stap terugzet.
2. Vervolgens beweeg je de vork naar voren en naar achteren. Door het hefboomprincipe kost dit weinig energie.
3. Je trekt de vork omhoog, beweegt hem naar je toe en ‘stapt weer op’.

De bovenste 25 cm wordt zo mooi luchtig. Wortels zijn makkelijk te verwijderen en de natuurlijke opbouw van de bodem wordt zo min mogelijk verstoord.

Spitten?
Ik doe het al jaren niet meer. Nou ja, die ene keer dan. Als ik op zoek moet naar die uitlopende aardappels die de dans vorig jaar zijn ontsprongen. Die ‘vergeten groentes’ zeg maar…