Een deken voor je tuin? Cindy vertelt waarom! #3

Een deken voor je tuin? Cindy vertelt waarom! #3

25 januari 2018

Een warme deken...

Het is winter. Het is koud, nat en de tuin is nog in rust. Elke ochtend kruipt mijn dochter even onder de deken op de bank in afwachting tot de woonkamer behaaglijk is opgewarmd. Naast de dikke dekens op de bank in deze koude wintermaanden, ben ik ook groot voorstander van het bedekken van het tuinoppervlak gedurende het hele jaar. In de winter pak ik extra uit. Zo maak ik twee keer per week een wandeling van mijn huis naar mijn moestuintje verderop. Ik zie sommige buren denken: ‘waar gaat zij nou weer met die zakken naar toe… ‘ Al juich ik in het kader van illegale afvaldumpingen een beetje oplettendheid wel toe.

Vandaag gaan we het hebben over Mulching.

Mulching?
Mulch is een laagje organisch materiaal waar je de bodem van je tuin mee bedekt. Gedurende mijn opleiding in België bij Velt werd ik als Noordeling nog weleens gecorrigeerd op mijn uitspraak. Mulching, mulgen, of misschien is het toch “multsjing’’. Uiteindelijk komt het gelukkig op hetzelfde neer. Een bedekte grond is weerbaarder gedurende de koude winter. Zware regenval verdicht de grond minder, waardoor overtollig regenwater sneller in de bodem zakt. Het bodemleven blijft langer actief, wat in het komend groeiseizoen mijn plantjes en oogst ten goede komt.

Een cadeautje
Op een bedekte grond zullen onkruiden door gebrek aan zonlicht minder snel kiemen. Ik zie dit als een cadeautje. Er is wel een kleine kanttekening. Die knusse warme deken haal ik er op een gegeven moment wel weer af. Door de isolerende werking koelt het oppervlak langzaam af, maar eenmaal afgekoeld, warmt het niet zo snel meer op. En in het prille voorjaar willen we juist alle voordeel van de zon, die vooral onze zwarte zandgrond snel kan opwarmen.

Terug naar die zakken. Niet alleen de tuin en onze dochters gun ik wat warmte. Ook ons kleinvee buiten gun ik dat. Het stro dat ik verfris, gaat niet in de groene container of compostbak. Het krijgt bij mij een tweede leven als warme deken over de verschillende “bedden”.

En ik, ik kruip ook nog even onder de deken. Totdat het buiten weer wat lichter is.